- ehmal
- ə. 1) əhəmiyyət verməmə, vəzifəsini yerinə yetirməmə; 2) başısoyuqluq, səhlənkarlıq
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
ehmal
Look at other dictionaries:
ehmal — <ər.> 1. zərf Yavaş, yavaşca, sakit, asta, üsullu. Qapını ehmal açmaq. Sözü ehmal demək. – Bir para söz də deyir ehmal kişi! Ağzıdualı, qoca baqqal kişi! M. Ə. S.. Novruzəli kağızı ehmal qoydu qoynuna. . C. M.. Başımı yavaşca qovzayıb yan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumulmaq — f. Öz özünə qapanmaq; örtülmək. Mayilin gözləri ehmal ehmal yumuldu. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Hoya [2] — Hoya, Flecken im preuß. Reg. Bez. Hannover, an der Weser, (1900) 2191 E., Amtsgericht. Die ehmal. Grafsch. H. (etwa 3000 qkm) fiel 1582 nach dem Aussterben des alten Grafengeschlechts an Braunschweig Lüneburg … Kleines Konversations-Lexikon
salız — (Şəki) yavaş hərəkət edən, tələsməyən, ehmal. – Salız adam elə hər yerdə salız olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ehmallı — bax ehmal 1 ci mənada. Ehmallı tərpənmək. Ehmallı gəlmək. Şeyləri ehmallı düşürmək. – O, daşıqçılara yüklərin ehmallı düşürülməsini tapşırdı. S. R.. Sıralarda oturan sakit, top kimi sağlam kənd çocuqları müəllimlərinin xasiyyətinə alışmışdılar.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iftadəlik — is. Düşkünlük, mübtəlalıq. İftadəliyim gör, etmə ehmal; Rəhm et, bir əyaq ilə əlim al! F … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naehmal — <fars. na. . . və ər. ehmal> bax ehmalsız. Naehmal hərəkət. Naehmal danışıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsna — is. <ər.> Vaxt, zaman, an. Bu əsnada küçədə hay küy qalxdı. – Bu əsnada yaxındakı uca dağın təpəsində gözəl bir qız surətində nurani bir kölgə zahir olur. A. S.. <Mirzə> . . söhbət əsnasında cibindən qozdan, fındıqdan, kişmişdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
